جهت افزایش طول و تقویت الت و تاخیر در انزال قرص مگنا ار ایکس توصیه میشود
سلامت آلت تناسلی مرد بخش مهمی از سلامتی شماست. این بیش از توانایی ایجاد و حفظ نعوظ، انزال و تولید مثل است.
مشکلات آلت تناسلی می تواند نشانه یک بیماری دیگر باشد. مسائل بهداشتی مداوم که آلت تناسلی شما را تحت تأثیر قرار می دهد می تواند سایر بخش های زندگی شما را نیز تحت تأثیر قرار دهد. آنها می توانند باعث استرس، مشکلات روابط یا اعتماد به نفس پایین شوند. علائم مشکلات آلت تناسلی و آنچه که می توانید برای محافظت از سلامت آلت تناسلی خود انجام دهید را بدانید.
چه شرایطی بر سلامت و عملکرد آلت تناسلی تأثیر می گذارد؟
مشکلات مربوط به عملکرد جنسی، فعالیت جنسی و سلامت آلت تناسلی عبارتند از:
اختلال در نعوظ. این وضعیت باعث می شود نعوظ به اندازه کافی برای رابطه جنسی سفت و محکم باشد.
مشکلات انزال. این موارد شامل ناتوانی در انزال، انزال زودرس، تاخیر در انزال، انزال دردناک، کاهش انزال یا انزال پسرفته است. انزال رتروگراد زمانی اتفاق می افتد که منی به جای خروج از آلت تناسلی وارد مثانه شود.
آنورگاسمی. این ناتوانی در رسیدن به ارگاسم با وجود تحریک کافی است.
کاهش میل جنسی. در این حالت میل به رابطه جنسی کمتر از حد معمول است.
عفونت های مقاربتی. اینها شامل زگیل تناسلی، سوزاک، کلامیدیا، سیفلیس و تبخال تناسلی است. این عفونت ها می توانند باعث ادرار دردناک، ترشحات آلت تناسلی و زخم یا تاول در آلت تناسلی یا ناحیه تناسلی شوند.
عفونت قارچی این وضعیت می تواند باعث التهاب سر آلت تناسلی شود که به آن بالانیت نیز می گویند، بثورات پوستی، لکه های پوستی با رنگ های متفاوت روی آلت تناسلی، خارش یا سوزش و ترشح سفید رنگ.
بیماری پیرونی در این شرایط، بافت اسکار در داخل آلت تناسلی ایجاد می شود. این اغلب منجر به نعوظ خمیده یا دردناک می شود.
شکستگی آلت تناسلی. این پارگی بافت فیبری و لوله مانند در آلت تناسلی در حین نعوظ اتفاق می افتد. معمولاً در اثر برخورد شدید آلت تناسلی زن با لگن زن در حین رابطه جنسی ایجاد می شود.
پریاپیسم این حالت یک نعوظ پایدار و معمولاً دردناک است که ناشی از تحریک یا برانگیختگی جنسی نیست.
فیموز. در این حالت، پوست ختنه گاه آلت تناسلی ختنه نشده نمی تواند از سر آلت تناسلی جمع شود. این می تواند باعث ادرار دردناک و نعوظ شود.
پارافیموز این زمانی اتفاق می افتد که پوست ختنه گاه پس از جمع شدن نمی تواند به موقعیت معمول خود بازگردد. این وضعیت می تواند باعث تورم دردناک آلت تناسلی و اختلال در جریان خون شود.
سرطان آلت تناسلی. سرطان ممکن است به صورت تاول روی پوست ختنه گاه، سر یا ساقه آلت تناسلی شروع شود. سپس تبدیل به یک زگیل مانند می شود که چرک آبکی را تخلیه می کند.
چه عواملی خطر بروز مشکلات را افزایش می دهد؟
تعدادی از عوامل خطر می توانند بر سلامت آلت تناسلی تأثیر بگذارند. برخی را می توان تغییر داد و برخی را نمی توان. مثلا:
بیماری قلبی، دیابت و شرایط مرتبط. بیماری های قلبی، دیابت، فشار خون بالا، کلسترول بالا و چاقی می توانند خطر ابتلا به اختلال نعوظ را افزایش دهند.
داروهای خاص اختلال نعوظ یکی از عوارض جانبی احتمالی برخی از داروهای رایج است. اینها شامل داروهای فشار خون، داروهای ضد افسردگی، داروهای خواب با نسخه، داروهای کاهش گرسنگی، داروهای زخم معده و داروهای سرطان پروستات است.
درمان سرطان پروستات. برداشتن غده پروستات به نام رادیکال پروستاتکتومی و بافت اطراف آن به عنوان درمان سرطان پروستات ممکن است باعث نشت ادرار و اختلال نعوظ شود.
سیگار کشیدن. سیگار کشیدن در کنار سایر خطرات سلامتی، احتمال ابتلا به اختلال نعوظ را افزایش می دهد.
نوشیدن بیش از حد. نوشیدن بیش از حد الکل می تواند منجر به کاهش میل جنسی، اختلال نعوظ و انتخاب ضعیف در رفتارهای جنسی شود.
سطوح هورمونی عدم تعادل هورمونی، به خصوص نداشتن تستوسترون کافی، با اختلال نعوظ مرتبط است.
عوامل روانشناسی. افسردگی، استرس شدید یا سایر مشکلات سلامت روان، و همچنین داروهایی برای این شرایط، ممکن است خطر ابتلا به اختلال نعوظ را افزایش دهد. به نوبه خود، اختلال نعوظ ممکن است به اضطراب، افسردگی، اعتماد به نفس پایین یا استرس در مورد عملکرد جنسی کمک کند.
شرایط عصبی سکته مغزی، آسیب های نخاعی و کمر، مولتیپل اسکلروزیس و زوال عقل می توانند بر حرکت تکانه های عصبی از مغز به آلت تناسلی تأثیر بگذارند. این می تواند باعث اختلال نعوظ شود.
پیر شدن. افزایش سن به طور کلی باعث کاهش سطح تستوسترون می شود. این سطوح پایین می تواند منجر به خطر بالاتر اختلال نعوظ، ارگاسم شدید کمتر، کاهش نیروی انزال و حساسیت کمتر آلت تناسلی به لمس شود.
رابطه جنسی ایمن نیست. رابطه جنسی بدون استفاده از محافظ، رابطه جنسی با چندین شریک و سایر رفتارهای جنسی خطرناک خطر ابتلا به عفونت های مقاربتی را افزایش می دهد.
پیرسینگ. سوراخ کردن آلت تناسلی می تواند باعث عفونت پوستی شود و جریان ادرار را قطع کند. بسته به جایی که سوراخ قرار می گیرد، ممکن است توانایی رسیدن به نعوظ یا ارگاسم را نیز کاهش دهد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در صورت داشتن هر یک از علائم زیر در اسرع وقت با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید:
تغییر در روش انزال شما
تغییرات ناگهانی در میل جنسی.
خونریزی در هنگام ادرار یا انزال.
زگیل، برآمدگی، زخم یا بثورات روی آلت تناسلی یا ناحیه تناسلی شما.
آلت تناسلی یا انحنای شدیدی که باعث درد می شود یا با فعالیت جنسی تداخل دارد.
احساس سوزش هنگام ادرار کردن.
ترشح از آلت تناسلی خود
درد شدید پس از ضربه به آلت تناسلی شما.
چه کاری می توانم انجام دهم تا آلت تناسلی خود را سالم نگه دارم؟
شما می توانید برای محافظت از سلامت آلت تناسلی و سلامت کلی خود اقداماتی انجام دهید. مثلا:
از نظر جنسی مسئولیت پذیر باشید از کاندوم استفاده کنید یا فقط با شریکی که آزمایش شده و عفونت های مقاربتی ندارد رابطه جنسی داشته باشید.
واکسن بزنید اگر 26 سال یا کمتر دارید، واکسن ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) را برای کمک به پیشگیری از سرطان های مرتبط با این ویروس در نظر بگیرید.
از نظر بدنی فعال بمانید. فعالیت بدنی متوسط می تواند خطر ابتلا به اختلال نعوظ را کاهش دهد.
انتخاب های سالمی داشته باشید. حفظ وزن سالم می تواند به کاهش خطر ابتلا به کلسترول بالا، فشار خون بالا، دیابت نوع 2 و سایر عوامل خطر برای اختلال نعوظ کمک کند.
بهداشت را خوب رعایت کنید. اگر ختنه نشده اید، به طور مرتب زیر پوست ختنه گاه را با آب و صابون تمیز کنید. پوست ختنه گاه خود را بعد از رابطه جنسی به حالت معمول خود برگردانید.
داروهای خود را بشناسید استفاده از دارو و عوارض جانبی احتمالی را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در میان بگذارید.
به سلامت روان خود توجه کنید. برای افسردگی، اضطراب یا سایر شرایط سلامت روان درمان شوید.
سیگار را ترک کنید و الکل را محدود کنید. اگر سیگار می کشید، آن را ترک کنید. اگر به کمک نیاز به ترک سیگار دارید، با یکی از اعضای تیم مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید. اگر مصرف الکل را انتخاب می کنید، این کار را در حد اعتدال انجام دهید. برای بزرگسالان سالم، این یعنی حداکثر یک نوشیدنی در روز برای زنان و حداکثر دو نوشیدنی در روز برای مردان.
همه مشکلات آلت تناسلی قابل پیشگیری نیستند. با این حال، بررسی منظم آلت تناسلی خود می تواند شما را از وضعیت آلت تناسلی خود بیشتر آگاه کند و به شما کمک کند تا تغییرات را متوجه شوید. معاینات منظم همچنین می تواند اطمینان حاصل شود که مشکلاتی که آلت تناسلی شما را تحت تأثیر قرار می دهد در اسرع وقت پیدا می شود.
ممکن است صحبت در مورد مشکلاتی که آلت تناسلی شما را تحت تأثیر قرار می دهد با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی دشوار باشد. اما اجازه ندهید که خجالت شما را از به عهده گرفتن مسئولیت سلامتی خود باز دارد
